Həyat rəngsiz, saçın vız, insanlar bezdirici olanda…
Mama elə həyəcanla qapıdan girmişdi o gün, toppuş üzündə sevinc, “Şəbiş, Səidənin qızı tam təqaüdlə Amerikaya gedib, sən də get, 10-cü sinif uşaqları üçün proqram var”. Özünü göylə aparan, əslində ürəyində yüzlərlə qorxu və özgüvənsizliklə boğulan 15 yaşımdakı mən bunun mümkün olmadığını anlayaraq, amma özümü cool aparmağa cəhd edərək çiynimi çəkdim ki, “Neynirəm Amerikanı”. Əslində…